Mijn zorgenbaby's

Het heeft mij vorige week een dag gekost om me weer op te laden voor mijn werk in het opvangtehuis, na het sterfgeval van baby Nathan (zoals te lezen is in mijn vorige blog). Iedereen die mij gesteund heeft via de mail, app, facebook en via het gebed dank jullie wel! Dit heeft mij echt goed gedaan. God heeft mij weer de rust mogen geven en de energie om mijn werkzaamheden in het opvangtehuis op de juiste manier te vervolgen.

Afgelopen vrijdag hebben we bij tweeling Emma (dat is in Uganda een jongensnaam) en Elijah (toen 10 dagen oud) een neussonde geplaatst, omdat ze nog steeds niet genoeg zelfstandig dronken. Zaterdag overdag hebben ze de gehele tijd overgegeven na de melk, die gegeven werd via de sonde. Ik heb me echt veel zorgen gemaakt om deze tweeling zaterdag en zondag (overdag en ook in de nacht…), maar gelukkig heeft God geluisterd naar ons gebed en zijn ze gestopt met overgeven op de nacht van zaterdag op zondag! Ik merkte dat de onzekerheid en de angst om weer een baby te verliezen er bij mij nog inzat. Ik ben blij dat God mij de rust en zekerheid heeft mogen geven om de juiste beslissingen te mogen nemen. Met de tweeling gaat het beter! Elijah heeft vandaag de gehele dag zelfstandig gedronken! Emma blijft een zorgenkindje, maar ik zie hem wel elke dag wat vooruit gaan.

Mijn tijd hier vliegt echt voorbij! Ik ben ondertussen al over de helft. Ik geniet hier nog steeds met volle teugen. Ik merk dat ik steeds meer een band krijg met de baby’s en kinderen hier. Als het rustig is, en weinig zieke baby’s of kinderen zijn, kan ik rustig een half uur met een baby even knuffelen en liefde geven. Iets wat ik niet van mezelf verwacht had! Daarnaast komen de ‘grotere’ jongens (van 4 en 5) overdag altijd een knuffel halen bij mij. Sinds afgelopen weekend krijg ik hierbij een natte zoen van ze! Wat bijzonder dat God mij helpt om liefde te geven aan deze kwetsbare kinderen!